Alfa & Julia

Van Bruno Timp | regie Omer Deboes

2002

Inhoud

Het stuk speelt zich af in vleugel C van een psychiatrische kliniek. In het “zothuis” dus. Op een dag komt een psychiater bij de patiënten en het personeel aanzetten met een totaal nieuw soort therapie: ze gaan samen een toneelstuk op poten zetten. Wat daar therapeutisch aan is, legt hij zelf wel uit. In ieder geval heeft hij zijn oog laten vallen op een ware klassieker: niks minder dan “Romeo en Julia” van William Shakespeare. Dat de hele zaak niet verloopt zoals hij het zich had voorgesteld, ligt nogal voor de hand.

Gelukkig hoeven we geen getuige te zijn van de repetities, maar maken we meteen de voorstelling mee. Die start wel onder een slecht gesternte: er is namelijk een acteur te kort.

God zelf moet dan schermlessen nemen omdat hij betrokken geraakt bij een eeuwenoude vete. En ‘t is de schuld van de vader van de vader van de vader van de vader van de vader van de vader van Romeo zijn vader zijn vader. Slachtoffers zijn Romeo, zoon van Montechi met de kleine fluit, en Julia, dochter van de Omeletten. Hun trouwplannen vallen in ‘t water. Een drama dus. Maar de paus schiet God ter hulp. Hij maakt gewoon een paar geboden bij. Ook het tweetaligste vorstenhuis van Europa, het onze dus, doet zijn duit in ‘t zakje als DJ. Als dan uiteindelijk de schijndoden echt dood zijn en de doden schijndood, kan zelfs de politie er niet meer aan uit.

Rolverdeling